آخرین روزهای تابستان

سلام جوجه پرحرف من!

روزهای آخر تابستونه و منو آقایی بابا با توکل به خدا آموزشگاهمون رو افتتاح کردیم. خیلی کار داریم که باید انجام بدیم. تبلیغات، برنامه ریزی ... برای همین بود که یه کم دیر به دفتر خاطراتت سر زدم.

چند روز بعد از تولد دو سالگیت بود که رسما از شیر گرفتمت. (چند روز هم اضافه بر سازمان خوردی!!) خیلی برات سخت بود برای من هم یه جور دیگه. بخاطر اینکه خیلی بهونه گیری میکردی. بی حوصله شده بودی شبا خوب نمیخوابیدی. ولی دو سه هفته بعد کلا از یاد بردی. الان هم دارم تلاش می کنم یادت بدم که پوشک رو کنار بذاری. یاد گرفتی که خودت غداتو با قاشق بخوری. کلی هم حرف زدن یاد گرفتی. جمله های چند کلمه ای میگی. انقدر زیاد جمله بلدی بگی که همشون جا نمیشن اینجا بنویسم!  یکی از جمله هایی که روزی صدبار ازت میشنوم اینه: "مامان این چیه؟"!!!  و من بعد از اینکه در مورد اون چیز خاص که سوال کردی برات توضیح میدم دوباره میپرسی: "مامان اون چی بود؟"!!!!!! یکی دیگه از چیزهایی که یاد گرفتی درست کردن پازله. چند بار تمرین کردی و حالا همه رو بدون اشتباه درست میچینی. آبرنگ هم گرفتیم که با هم نقاشی کار کنیم.

چند روز پیش بردمت آرایشگاه. موهات خیلی بلند شده خودم چندبار کوتاه کرده بودم ولی زیاد جالب نشده بود. این اولین باری بود که میرفتی آرایشگاه. الهی بگردم خیلی گریه کردی ولی بعد که آقاهه موهاتو کوتاه کرد و سشوار کشید خیلی خوشگل شدی نازدار مامان. هی خودتو تو آینه نگاه میکردی!

روزهایی که فرصت داشته باشیم با بابا سه تایی باهم میریم پارک. وقتهایی هم که بابا نمیتونه بیاد با هم میریم. بعضی وقتا که وسط روز هوای پارک  رفتن میزنه به سرت بهت میگم: "مامان الان نمیشه الان سرسره داغه" و بعد تو میپرسی:"شرشره داگه؟؟" و صبر میکنی تا بعداز ظهر. هیچ چیز مثل پارک رفتن خوشحالت نمی کنه عزیزکم! تا دلت میخواد اونجا می دویی بازی می کنی و سر و صدا میکنی و وقتی میایم خونه حسابی خسته میشی و شبش خوب میخوابی. میبینی چه دنیای قشنگی داری! قربون اون دنیای فشنگت بشم. دوست دارم هزارتااااااااا